Sneeuw op de eerste zomerdag
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
21 December 2010 | Argentinië, Ushuaia
Vanmorgen bij het ontbijt was het uitzicht erg mooi: Links zie ik het water en voor mij de bergen.
Na het ontbijt pak ik mijn rugzak. Gisteren heb ik bij de supermarkt snacks en drinken gehaald. Het plan is om naar de Martial Glacier te lopen.
Ik loop omhoog via de weg. Deze slingert zich naar boven. Af en toe neem ik een afkorting. Je ziet dat mensen de struiken ingelopen zijn en op goed geluk neem ik dat pad dan ook maar.
Onderweg begint het te sneeuwen. Het is hier de eerste zomerdag (21 dec).
Zo vaak maak ik niet mee dat het sneeuwt in de zomer. De jas zit in de rugzak. Deze is veel te dik, dus die blijft lekker droog in de rugzak zitten.
Bij de skilift (die zou de wandeling met een uur inkorten volgens de reisgids) blijkt dat deze niet gaat. De stoeltjes liggen allemaal op de grond. Nu begint het flink te sneeuwen en waaien. De refugio is net open en daar ga ik maar een 'cafe con leche' drinken. Het blijft bewolkt. Later sneeuwt het minder en ga ik toch maar lopen.
Via de skipiste loop ik naar boven. Gelukkig is het duidelijk geen zwarte piste!
Na iets meer dan 20 minuten ben ik bij het bovenstation van de skilift.
Hoe zo, een uur besparen?
Het pad gaat verder en is af toe steiler. Ik heb lage schoenen aan en voel dat ook in de enkels.
Na nog eens dik 20 minuten ben ik aan het einde van het pad. Het reisboek dat over 2 uur lopen schrijft zal wel voor Amerikanen zijn...
Het begint nu weer even flink te sneeuwen en waaien. Alles trekt dicht.
Er is ook net iemand uit Slovenie en we raken aan de praat. Hij is een lange reis aan het maken en heeft zijn baan opgezegd. Een Frans meisje komt ook boven. Ook zij is met een lange reis bezig. De sneeuw houdt weer op en we lopen met z'n drieen naar beneden.
Even later is er een blauwe lucht. En weer even later sneeuwt het weer en dan is het blauw,sneeuw,blauw,etc.
Onder aangekomen lopen we verder naar beneden. De Sloveen weet van een pad door het bos, mooier dan de weg. Dit pad blijkt een goede keus te zijn. Het is een mooi bos, met af en toe planken tegen de modder.
Bomen liggen op het pad en we klauteren er overheen. De brug hierna is stuk en we kunnen niet verder.
Een stukje terug is de weg vlakbij en door de bomen loop ik en de Francaise naar de weg. Maar nu zijn we elkaar kwijt. Een stukje verder kunnen we weer tussen de bomen door en zijn weer op het pad.
Als snel vinden we elkaar weer en lopen verder. Het pad eindigt bij een manage. Of eigenlijk vlak erbij, maar die afslag hebben we gemist.
De weg loopt terug naar de stad. Hier gaat ieder zijn eigen weg.
Ik loop nog even naar de haven waar het schip voor de komende weken al ligt.
Op de pier mag ik nog niet, dus maak ik vanaf de weg een foto.
Dan is het tijd om terug te lopen naar de Hosteria voor een warme douche.
-
22 December 2010 - 09:24
Peter:
Mooie foto's
Vandaag is het zover...monsteren!!!
Heb je de "zeebenen" al "aangeschroefd" en de dozen "anti zeeziekpillen" tevoorschijn gehaald??..:-))
Hé Sailor..goede vaart en fijne kerstdagen aan boord...ik ben benieuwd naar de volgende reisverhalen en foto's
Peter
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
