Halverwege

Nu ik over de helft van de trip door Ethiopie heb, hier een update van het eerste deel:
We kwamen in het begin van de nacht aan in Addis Adeba. Het visum ging gelukkig vlot en het hotel was dichtbij. Na een biertje was er nog een korte nachtrust over.

Vanuit de hoofdstad was er een goede (en drukke) weg naar Awash.
Helaas bleek dat er een feestdag was bij de kerk (langs het hotel) waarbij een versterker met zang/geschreeuw tot de volgende morgen 6 uur duurde.

In Awash NP hebben we een game drive gedaan. Het was leuk met veel vogels en af en toe grotere dieren (Oryx). Bij een mooie waterval lagen veel krokodillen. Dan sta je langs het water te kijken terwijl op een paar meter afstand een krokodil zwemt.

Vanuit Awash was het niet ver naar Bilen. Daar sliepen we ergens in een vrij verlaten gebied. Vlakbij was een klein meertje waar de Afar (de lokale stam) hun vee kwam drenken. Indrukwekkend zoveel koeien en kamelen er liepen.
Een bezoek aan een rieten huisje (het zijn nomaden) maakt het compleet.

Verder naar het noorden werd alles eenvoudiger. De weg naar Djibouti was erg druk met vrachtwagens. Een paar keer zagen we dat er net een ongeluk was gebeurd. De vrachtwagens lagen nog op/langs de weg.

Dan kwam het deel in de Danakil. We kampeerden langs een zoutmeer. Hier werd zout gewonnen door het water te verdampen. Het was lekker dobberen in het zoute water. Zinken doe je niet. 's Avonds was het apart om even een biertje te gaan drinken. Er werken 20000 mensen. En die hebben entertainment nodig (bv. drank).

De route gaat verder naar het noorden. Onderweg stopten we bij de chief van de Afar voor toestemming te vragen (betaald was er al). Met een scout en politieagent (voor de veiligheid) reden we verder. Vlak een vulkaan werden de auto's geparkeerd. We reizen met 4 personen (waaronder de reisleidster) in 3 landcruisers (de derde voor de kok en politie).
Tegen de avond liepen we de vulkaan op. Toen het donker werd was er al een rode gloed te zien. Boven liepen we door naar de krater. Het was wel iets uitkijken voor de giftige rook (niet fijn als die in je neus komt!).
Bij de krater rand kon je 60 meter onder je een meer van lava zien. Af en
toe was er een erupties. Geweldig om dit zo te kunnen zien.

De volgende dag zijn wij gebleven (andere toeristen zijn er dan niet). We sliepen in het soldatenkamp. Voor de veiligheid liepen er tientallen militairen in de buurt rond. Zelfs het pad werd bewaakt na een incident in december.

's Avonds zijn we opnieuw gaan kijken en genieten van het lava schouwspel.
In de nacht was het vroeg opstaan (3:30) voor de terugtocht.

Onder bij de auto's was het ontbijt al klaar. We moesten een flink stuk omrijden omdat de woestijn nog niet vrijgegeven was voor toeristen. Eritrea ligt vlakbij en dat geeft soms problemen.

Na een lange dag kwamen aan op een plek waar je buiten kon slapen (in de wind en stof), of onder een afdak. Ik ben ik een tent gaan liggen. Dat was nog iets stofvrij.

Het bezoek aan dallol (gekleurde rotsen) was geweldig mooi. De plek ligt
zo'n 100 meter on de zeespiegen en is flink heet (50-60 in de zomer).
Er ligt een zoutmeer. We reden over het zout (een laag ligt op het water)
naar een gebied met fantastische kleuren. Dampen komen uit de grond.
Gemengd met zout zorgt dit voor felle kleuren (door het zwavel, ijzer , koper).

Een klein stuk verder liepen we door een caynon. De bergen langs je zijn dan van (grijs) zout. Als laatste die dag was er een bezoek aan een meertje
waar een mengsel van petroleum en zwavel opborrelt. Goed tegen schimmelziektes..... Het water voelde olieachtige aan.

Toen het 's middags afgekoeld was om 16:00 (tot 39 graden) zijn we naar het witte zoutmeer gegaan. Het is spierwit. Hier hebben we een biertje gedronken als afscheid van een groote gedeelte van de crew.
Als afsluiting heb ik in een plas water gezwommen met een zoutgehalte van 50%.Toen ik er uit stapte was ik na 10 meter lopen al weer droog (en met een dun laagje zout op mijn huid).

De volgende en laatste dag in de Danakil was er een bezoek aan de zouthakkers. Onderweg zagen we honderden kamelen en ezels in grote karavanen die kant op gaan. Ze zorgen voor het transport.
Zoutwerkers werken de hele dag in de hitte. Ze wrikken platen zout los en maken hiervan een standaard plaat van ong. 4 kilo. Ze worden precies op
maat gemaakt. Hard werk in de hitte.

Vanuit de Danakil zijn we het Gheralta gebergte ingereden. Hier is het koeler (ca. 25-30 granden overdag met koude nachten).