Deel 3 van de Japan trip.
Blijf op de hoogte en volg Jan
18 Oktober 2016 | Nederland, Melderslo
Het verslag is een beetje gestokt na de beklimming van mount Fuji.
Daarom nu een korte afsluiting.
Na de beklimming van mount Fuji voelde ik mij beenspieren wel tijdens de volgende 2 dagen. En ik was bepaald niet de enige...
De tocht ging verder naar Takayama. Dit is een vrij toeristisch stadje dat bekend staat om zijn oude houten huizen en het hida vlees.
Tijdens een regenachtige dag hebben we daar een rondje langs vooral tempels gelopen.
Met de bus zijn we vervolgens naar Kamikochi gegaan, waar een 6 daagse huttentocht begon. Waarschijnlijk zijn deze bergen erg mooi, maar daar heb ik weinig van gezien.
De eerste dag zijn we omhoog gegaan op een beboste helling.
Boven de boomgrens was het mistig en winderig. Gelukkig was er een warme kachel in de hut!
Behalve onze groep was er verder geen enkele gast te bekennen.
Voor de tweede dag werden we gewaarschuwd dat er een tyfoon langs kwam met veel wind en regen. De wind kwam niet. De regen wel...
En wel heel veel. Doornat kwamen we aan bij de volgende hut.
Zelfs mijn waterdichte gps bleek niet echt regendicht te zijn.
Behalve de regen was er mist (wolken).
De paden zijn er wel leuk. Een rotsachtig terrein over de kam. En elke top ga je omhoog en omlaag. Waarom zou er ook omheen lopen?
Gelukkig lag er wel nog een hut onderweg voor een kop koffie (en droog zitten).
De volgende dag ging het verder over de kam. Door de mist en regen.
Tijdens deze dag hebben we af en toe iets meer gezien. Maar als je 5 extra stappen gezet had, dan was het weer dicht getrokken. Hier waren ook steile ladders die soms te kort, dan weer te lang waren.
De hut op het einde van de dag lag bij mount Yari. De laatste meters omhoog tot de top geloofde ik wel. De kachel (en een blik bier) lokte meer.
De tocht ging tot de volgende hut (niet ver weg) volgens plan. Toen viel de regen weer flink uit de lucht. Het meest uitdagende stuk lag voor ons: Maar 2 km lang. Maar dat zou een halve dag kosten omdat je 300 meter steil omlaag en terug omhoog moest klauteren.
Hier gebeuren veel ongelukken en vanwege het weer gingen we voor plan B: Omlaag richting dal.
De route omlaag door de regen bracht ons meer zicht. En naar een bomvolle hut (iedereen wilde van de bergen omlaag).
Daarna was het 2 dagen rustig lopen over een breed pad.
Na de bergen zijn we via Takayama naar Kyoto gegaan. Het laatste stukje met de Shinkansen (de Japanse 'TGV').
Hier waren er nog een paar dagen in de stad met vooral veel tempels.
Nou zijn tempels niet mijn ding, maar de tuinen/parken bij de tempels waren vaak erg mooi.
Als afsluiting was er een bezoek aan Nara: Tempels in een park achtige omgeving. En dat was tevens de eerste dag dat ik zonder paraplu of regenpak de dag door ben gekomen.
Ondanks de regen was het leuke reis, al was het jammer dat er geen uitzicht in de bergen te zien was.
De link naar het complete verslag met een aantal foto's:
http://www.familie-aarts.com/jan/japan/html/index.htm
Daarom nu een korte afsluiting.
Na de beklimming van mount Fuji voelde ik mij beenspieren wel tijdens de volgende 2 dagen. En ik was bepaald niet de enige...
De tocht ging verder naar Takayama. Dit is een vrij toeristisch stadje dat bekend staat om zijn oude houten huizen en het hida vlees.
Tijdens een regenachtige dag hebben we daar een rondje langs vooral tempels gelopen.
Met de bus zijn we vervolgens naar Kamikochi gegaan, waar een 6 daagse huttentocht begon. Waarschijnlijk zijn deze bergen erg mooi, maar daar heb ik weinig van gezien.
De eerste dag zijn we omhoog gegaan op een beboste helling.
Boven de boomgrens was het mistig en winderig. Gelukkig was er een warme kachel in de hut!
Behalve onze groep was er verder geen enkele gast te bekennen.
Voor de tweede dag werden we gewaarschuwd dat er een tyfoon langs kwam met veel wind en regen. De wind kwam niet. De regen wel...
En wel heel veel. Doornat kwamen we aan bij de volgende hut.
Zelfs mijn waterdichte gps bleek niet echt regendicht te zijn.
Behalve de regen was er mist (wolken).
De paden zijn er wel leuk. Een rotsachtig terrein over de kam. En elke top ga je omhoog en omlaag. Waarom zou er ook omheen lopen?
Gelukkig lag er wel nog een hut onderweg voor een kop koffie (en droog zitten).
De volgende dag ging het verder over de kam. Door de mist en regen.
Tijdens deze dag hebben we af en toe iets meer gezien. Maar als je 5 extra stappen gezet had, dan was het weer dicht getrokken. Hier waren ook steile ladders die soms te kort, dan weer te lang waren.
De hut op het einde van de dag lag bij mount Yari. De laatste meters omhoog tot de top geloofde ik wel. De kachel (en een blik bier) lokte meer.
De tocht ging tot de volgende hut (niet ver weg) volgens plan. Toen viel de regen weer flink uit de lucht. Het meest uitdagende stuk lag voor ons: Maar 2 km lang. Maar dat zou een halve dag kosten omdat je 300 meter steil omlaag en terug omhoog moest klauteren.
Hier gebeuren veel ongelukken en vanwege het weer gingen we voor plan B: Omlaag richting dal.
De route omlaag door de regen bracht ons meer zicht. En naar een bomvolle hut (iedereen wilde van de bergen omlaag).
Daarna was het 2 dagen rustig lopen over een breed pad.
Na de bergen zijn we via Takayama naar Kyoto gegaan. Het laatste stukje met de Shinkansen (de Japanse 'TGV').
Hier waren er nog een paar dagen in de stad met vooral veel tempels.
Nou zijn tempels niet mijn ding, maar de tuinen/parken bij de tempels waren vaak erg mooi.
Als afsluiting was er een bezoek aan Nara: Tempels in een park achtige omgeving. En dat was tevens de eerste dag dat ik zonder paraplu of regenpak de dag door ben gekomen.
Ondanks de regen was het leuke reis, al was het jammer dat er geen uitzicht in de bergen te zien was.
De link naar het complete verslag met een aantal foto's:
http://www.familie-aarts.com/jan/japan/html/index.htm
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
